1.آشنایی با وسایل بازی
به طور کلی این ۳ تا چیز رو لازم دارید: اول چوب بیلیارد، دوم میز بیلیارد و سوم توپ‌ها (یا شارها).
به احتمال زیاد خودتون اون‌ها رو تشخیص میدید.
یک چوب مناسب سایز خودتون بردارید. طول بیشترشون برابر ۵۸ اینچه (۱۴۷ سانتی‌متر)، اما اندازه‌های بزرگتر و کوچک‌تر هم موجود هستن. مهم‌ترین قسمت چوب بیلیارد، نوک یا تیپ اونه (که در انتهای باریک‌تر قرار گرفته و با اون ضربه میزنیم). انواع مختلفی از نوک‌ها از نرم تا سخت وجود دارن، اما برای بازیکنان کم‌تجربه، نوک‌های متوسط و متوسط-نرم از همه مناسب‌تر هستن.
سه سایز استاندارد برای میز بیلیارد وجود داره: ۷، ۸ و ۹ فوت (۲.۷ متر). طبق تعریف کنگره بیلیارد آمریکا، هر میزی که طولش دو برابر عرضش باشه «قانونی» محسوب میشه. برای مثال طول یک میز ۷ فوتی برابر ۷ فوت (۲.۱ متر) و عرضش ۳.۵ فوت (۱.۱ متر) هستش. اگر از میز کوچک‌تری استفاده می‌کنید، احتمالاً چوب کوچک‌تری هم نیاز خواهید داشت.
توپ‌ها یا شارهای بازی بیلیارد پول (Pool) شامل: توپ‌های زوج و فرد، تک‌رنگ و دورنگ و از همه مهم‌تر توپ مشکی (ایتبال یا توپ شماره ۸) و کیوبال (توپ سفید) هستن. توپ اِیت‌بال همیشه به رنگ مشکیه. توپ کیوبال هم همیشه به رنگ سفید یک‌دست و کمی سنگین‌تر از بقیه‌ست و تنها توپیه که می‌تونید مستقیماً بهش ضربه بزنید.
2. یادگیری زبان بازی
برای یادگیری این بازی، لازمه که قوانین و کلمات مربوط مخصوصش رو بشناسید. آشنا شدن با کلمات مخصوص بازی، یادگیری اون رو آسون‌تر و سریع‌تر میکنه.
بازی با ضربه آغازین یا break شروع میشه. یکی از بازیکنان با این ضربه ۱۵ توپ بیلیارد رو پخش میکنه. بعضی بازیکن‌ها به صورت راست و مستقیم بازی رو شروع میکنن و بعضی هم به صورت کج و زاویه‌دار.
اصطلاح پیتوک برای وقتیه که کیوبال از میز بیرون بیفته یا وارد یکی از سوراخ‌ها بشه. قبل از شروع هر بازی قوانین پیتوک رو تعیین کنید.
معمولاً بعد از اینکه که بازیکنی مرتکب پیتوک میشه، بازیکن حریف اجازه پیدا میکنه که توی نوبت خودش کیوبال رو در هرجایی از قسمت «آشپزخانه» یا “Kitchen” قرار بده.
ناحیه kitchen بین ریل بالا و خط بالای میز هستش، یا ساده‌تر بگیم، ناحیه بین گوشه میز تا دومین لوزی.
3. یادگیری قوانین
فعلا فقط به بازی ایتبال استاندارد (ایتبال پول) می‌پردازیم. واضحه که تا قوانین رو بلد نباشید، بردن بازی غیرممکنه.
با استفاده از وسیله‌ای به نام مثلث توپ‌ها رو بچینید. روش‌های مختلفی برای ترتیب قرارگیری توپ‌ها وجود داره، اما در همه اون‌ها ایتبال (توپ مشکی) باید در وسط باشه.
یکی از بازیکن‌ها بازی رو شروع میکنه. اگر اون بتونه در همون ضربه اول، یک توپ رو وارد سوراخ کنه (اصطلاحاً توپ رو پات کنه)، اون نوع توپ (تک‌رنگ یا دورنگ) رو انتخاب میکنه و دوباره ضربه می‌زنه. بازیکن حریف هم باید نوع دیگر توپ‌ها رو پات کنه.
بازیکن آغازکننده هر نوع توپی رو که در ضربه اول پات کنه، فرقی نمی‌کنه و برای ادامه بازی مختاره که همون نوع یا نوع دیگر توپ‌ها رو انتخاب کنه.
هر دو بازیکن تمام توپ‌های خودشون رو وارد سوراخ‌ها میکنن تا وقتی که فقط توپ اِیت‌بال باقی بمونه. بعد، اولین بازیکنی که اِیت‌بال رو پات کنه برنده‌ی بازی میشه.
اگر بازیکنی به اشتباه یکی از توپ‌های حریف رو پات کنه، به نفع حریف محاسبه میشه.
اگر بازیکنی قبل از اینکه تمام توپ‌هاش رو پات کرده باشه، ایتبال رو پات کنه، بازی رو می‌بازه.
اگر بازیکنی هنگام ضربه به ایتبال پیتوک داشته باشه، نوبت به حریفش می‌رسه.
اگر بازیکنی ایتبال رو پات کنه، اما پیتوک داشته باشه، بازی رو می‌بازه.
4.انجام بازی
1. تسلط بر ضربه‌ها. حالت ترجیحی قرارگیری دست‌ها برای هر بازیکنی متفاوته. اگر راست‌دست هستید، انتهای قطورتر چوب رو با دست راست بگیرید، و انتهای باریک رو روی دست چپتون قرار بدید. اگر هم چپ‌دست هستید به صورت برعکس.
برای دستی که چوب روی اون میشینه، سعی کنید انگشت اشاره رو روی چوب (به صورت خم‌شده) و انگشت شست رو زیرش قرار بدید. این یه روش خوب و ابتدایی برای نحوه قراردادن دست هستش و کنترل خوبی روی چوب به شما میده. علاوه بر این‌ها چوب رو هم محکم بگیرید.
بعضی‌ها ترجیح میدن انتهای باریک‌تر چوب رو روی انگشت اشاره قرار بدن، اما بعضی‌ها هم اون رو بین انگشت‌هاشون میذارن تا یه سطح صاف‌تر ایجاد بشه. خودتون چند روش رو امتحان کنید تا ببینید با کدوم روش بهترین نتیجه رو می‌گیرید.
دستی که چوب روی اون میشینه به هیچ وجه نباید حرکت کنه. برای ضربه زدن فقط دست عقب‌تر رو تکون بدید.
پاها باید کمی بیشتر از عرض شانه و با زاویه ۴۵ درجه باز باشن.
هنگام تمرین ضربات، باید چشم‌هاتون بین نقطه برخورد روی کیوبال و نقطه‌ی مورد نظر روی توپ هدف در حرکت باشه.
2. زدن ضربه. نوک چوب رو هم‌راستا با کیوبال کنید، نشانه بگیرید و ضربه بزنید! ساده به نظر می‌رسه، نه؟
به عنوان بازیکن مبتدی، روی ضربه‌های مستقیم و با قدرت تمرکز کنید.
جوری نشانه بگیرید که انگار می‌خواید مستقیما به توپ هدف ضربه بزنید. به اون نقطه‌ای روی توپ هدف نگاه کنید که اگر اجازه داشتید، با چوب‌تون به اونجا ضربه می‌زدید. حالا طوری نشانه‌گیری کنید که کیوبال به اون نقطه مورد نظر روی توپِ هدف اصابت کنه.
اوایل با ضربات آرام و ساده تمرین کنید. بعضی اوقات ضربه آرام‌تر کمک میکنه که توپ به گوشه‌ی میز بره یا توی یه موقعیت دفاعی‌تر باقی بمونه.
3. بازی‌های بیشتر. حالا که بازی ایتبال استاندارد رو یاد گرفتید، چرا به همین بسنده کنید؟
بازی کات‌تروت پول (Cutthroat Pool) رو امتحان کنید. هر بازیکن یک سری از اعداد رو انتخاب میکنه (با دو بازیکن: ۱ تا ۷ و ۹ تا ۱۵؛ با سه بازیکن: ۱ تا ۵ و ۶ تا ۱۰ و ۱۱ تا ۱۵). هدف توی این بازی اینه که توپ‌های حریف رو پات کنید و فقط توپ‌های خودتون روی میز باقی بمونه. آخرین بازیکنی که هنوز روی میز توپ داشته باشه، برنده است.
بازی ٩ (ناین‌بال) رو امتحان کنید. این بازی کمی شانسیه، که البته این حرف رو درباره بیشتر بازی‌ها میشه زد. توی این بازی باید توپ‌ها رو به ترتیب عددشون پات کنید، از عدد ۱ تا ۹. بازیکنی که توپ شماره ۹ رو پات کنه برنده است.
ممکنه بازیکنی توپ‌های شماره ۱ تا ۸ رو پات کنه و بازی رو ببازه. قشنگی این بازی به همینه!
4. تمرکز. همیشه تمرکز کنید و چشم از روی توپ برندارید. تا جایی که می‌تونید به حواس‌پرتی‌های اطراف بی‌توجهی کنید.
نه خیلی مغرور بشید نه ناامید – جهت بازی‌ها ممکنه توی یک لحظه تغییر کنه. روی بهتر کردن ضرباتتون تمرکز کنید، نه بردن بازی.
یه بازی رو به گرم کردن اختصاص بدید. وقتی که بدوبدوی بچه‌ها تمام شد، تلویزیون رو خاموش کردید و عضلاتتون شروع به یادآوری آموخته‌هاتون کردن، اون موقع پیشرفت رو در خودتون می‌بینید.
ترجمه شده توسط تیم ترجمه مانی بیلیارد
هر گونه کپی برداری بدون ذکر نام فروشگاه بیلیارد مانی پیگرد قانونی دارد
